Een cultuur is in te delen in vier dimensies, te kennen:
- Machtsafstand
- Collectivisme vs individualisme
- Femininiteit vs masculiniteit
- Onzekerheidsvermeiding
Alle dimensies worden onderling opgedeeld in twee onderwerpen, namelijk 'algemene normen, gezin, werk en school' en 'politiek en ideeën'.
Elk land kent bepaalde waardes bij de verschillende dimensies, zo ook Costa Rica. Hieronder worden verschillende voorbeelden gegeven van de dimensies, en daarna toegespitst op Costa Rica. De eerste voorbeelden hebben steeds betrekking op de algemene normen, gezin, werk en school, en de tweede voorbeelden hebben betrekking op politiek en ideeën.
Machtsafstand
Volgens Hofstede is machtsafstand 'de mate waarin machtige leden van instituties of organisaties in een land verwachten en accepteren dat de macht ongelijk verdeeld is.'
Dat wil dus zeggen dat het aangeeft hoe 'normaal' het is dat er een groot verschil zit tussen de machtige mens en de minder machtige mens.
Een voorbeeld bij een grote machtsafstand is dat de docent alle initiatief zal nemen, terwijl bij een kleine machtsafstand de leerlingen veel meer inbreng kunnen hebben. Een ander voorbeeld bij een grote machtsafstand is dat kinderen hun ouders met respect behandelen en de ouders hun kinderen gehoorzaamheid leren, terwijl bij een kleine machtsafstand de kinderen door hun ouders veel meer worden gezien als gelijken.
Een ander voorbeeld is dat bij een grote machtsafstand machtige mensen zoveel mogelijk indruk proberen te maken. Deze mensen hebben ook veel privileges. Bij een kleine machtsafstand proberen de machtige mensen juist minder machtig te lijken, en worden ze met gelijke rechten behandeld.
De scores van deze index liggen tussen de 0 en de 100. Nederland scoort in deze dimensie 38, Costa Rica 35. Dat wil dus zeggen dat beide landen een vrij kleine machtsafstand kennen. Machtige mensen worden meer als gelijke behandeld dan bijvoorbeeld in Guatemala of Panama, waarbij de index 95 is.
Individualisme vs collectivisme
Hofstede geeft de volgende definitie aan deze dimensie:
"Een samenleving is individualistisch als de onderlinge banden tussen individuen los zijn: iedereen wordt geacht uitsluitend te zorgen voor zichzelf en voor zijn of haar naaste familie. Een samenleving is collectivistisch als de individuen vanaf hun geboorte opgenomen zijn in sterke, hechte groepen, die hun levenslang bescherming bieden in ruil voor onvoorwaardelijke loyaliteit."Kort wil dat zeggen dat men meer als groep of als individu handelt.
Een voorbeeld van individualisme is dat kinderen leren denken ik termen van 'ik', terwijl bij een groot collectivisme kinderen leren te denken in termen van 'wij'. Een ander groot verschil is dat bij het individualisme eerlijk wordt gezegd wat hij of zij denkt, terwijl bij het collectivisme de harmonie bewaart moet blijven en dus directe confrontatie vermeden moet worden.
Een ander voorbeeld is dat bij individualisme iedereen recht heeft op privacy, terwijl bij het collevtivisme juist het privé-leven ondergeschikt is aan hetgroepsleven. Ook heerst er in een individualistisch land persvrijheid, terwijl in een collectief land de media gecontroleerd word door de staat.
Voor wat betreft de index staat Nederland vrij bovenaan met een score van 80 (ook deze score loopt van 0 tot 100). Dat wil dus zeggen dat Nederland erg individualistisch is. Costa Rica daarentegen staat vrij ver onderaan met een score van 15. Costa Rica is dus veel meer een collectief land.
Femininiteit vs masculiniteit
Hofstede geeft de volgende uitleg betreffende deze dimensie:
'Een samenleving is masculies als sociale sekse-rollen duidelijk gescheiden zijn: mannen worden geacht assertief en hard te zijn en gericht op materieel succes; vrouwen horen bescheiden en teder te zijn en vooral gericht op de kwaliteit van het bestaan. Een samenleving is feminien als sociale sekse-rollen elkaar overlappen: zowel mannen als vrouwen worden geacht bescheiden en teder te zijn en gericht op de kwaliteit van het bestaan.'Deze dimensie geeft dus vooral aan of in een land de mannen echt mannelijk zijn en de vrouwen echt vrouwelijk, of dat die grens heel dicht bij elkaar ligt (dat vrouwen mannelijke rollen vervullen en de mannen vrouwelijkere rollen)
Een voorbeeld hiervan is dat men in een feminien land werkt om te leven, terwijl men in een masculien land leeft om te werken. Een ander voorbeeld is dat in een feminien land jongens én meisjes mogen huilen, maar niet mogen vechten. In een masculien land mogen de meisjes huilen, maar de jongens niet. Jongens moeten ook terug vechten als ze worden geslagen, meisjes mogen niet vechten.
Nog een voorbeeld is dat in een feminien land het behoud van milieu een hoge prioriteit heeft, terwijl in een masculien land juist het behoud van de economische groei prioriteit heeft. Een feminien land is ook te herkennen aan het relatief hoge aantal vrouwen in politieke functies, terwijl dat aantal in masculiene landen juist relatief laag is.
Zowel Nederland en Costa Rica scoren erg laag op deze index. Nederland scoort 14, Costa Rica 21. Dat wil dus zeggen dat beide landen juist vrij feminien zijn, en de taken vrij evenredig verdeeld zijn. Mannen hoeven niet perse mannelijke taken te verichten, en vrouwen kunnen ook stoer zijn.
Onzekerheidsvermijding
Hofstede heeft de vierde dimensie, de onzekerheidsvermijding als volgt beschreven:
'Onzekerheidsvermijding is de mate waarin de leden van een cultuur zich bedreigd voelen door onzekere of onbekende situaties; dit gevoel wordt onder andere uitgedrukt in nerveuze spanning en in een behoefte aan voorspelbaarheid: aan formele en informele regels.'
Wanneer in een cultuur deze score hoog is, wil dat zeggen dat het leven daar wordt beheerst door regels en wetten. In deze landen is ook veel bureaucratie nodig.
Een voorbeeld hiervan is dat Engeland geen wetboek van strafrecht heeft, terwijl Duitsland zelfs regels heeft voor wanneer iets niet is geregeld. Engeland heeft in dat geval een zeer zwakke onzekerheidsvermijding, terwijl dat in Duitsland juist heel sterk is.
Zo is er in culturen met een sterke onzekerheidsvermijding vaak veel stress en is er een subjectief gevoel van angst, terwijl er in een cultuur met juist een zwakke onzekerheidsvermijding weinig stress heerst, en juist een subjectief gevoel van welzijn.
In een cultuur met een sterke onzekerheidsvermijding hebben kinderen ook strakke regels over wat vies en taboe is, terwijl de regels in bij een zwakke onzekerheisdvermijding veel soepeler zijn.
Een ander voorbeeld is dat bij een zwakke onzekerheidsvermijding burgers mogen protesteren, terwijl dat in een cultuur met een sterke onzekerheidsvermijding juist onderdrukt wordt. Ook zijn er in een cultuur met een zwakke onzekerheidsvermijding veel verplegende en relatief weinig artsen, terwijl in een cultuur met een sterke onzekerheidsvermijding juist veel artsen zijn en relatief weinig verplegende.
Costa Rica scoort op deze index 86, Nederland 53. Hierbij scoort Costa Rica aanzienlijk hoger, wat wil zeggen dat Costa Rica een cultuur met een vrij sterke onzekerheidsvermijding heeft. Nederland ligt halverwege de schaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten